مگر قرار است هر که چهار هزار سال قبل در سرزمینی بوده، امروز هم مالک آن اراضی باشد؟ /چرا نصف آلمان را نمی‌دهند تا بروند آنجا زندگی کنند؟ /اگر یک کودک چشم آبی بلایی سرش بیاید تمام عالم مطلع می‌شوند؛ اما...
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۲۲۱۷۳
تابناک _ حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی، امشب طی سخنانی در مسجد امیرالمومنین(ع) مرزداران، با اشاره به وقایع اخیر در فلسطین، آن را از یک جهت «بسیار تلخ» و از جهتی دیگر «شیرین» خواند و اظهار کرد: تلخی این وضعیت، شهادت مظلومان است. اما این مظلومان، مظلومیت مهاجمانه پیدا کرده اند. اگر شما در خانه خود نشسته باشید و کسی وارد شود، او ظلم کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه یک ملت بیش از ۷۰ سال مورد ظلم واقع شده است، افزود: این روزها دروغی را در مورد مالکیت یهودیان بر اراضی می‌گویند. بله! یهودیان قبلا هم در آنجا بوده اند، اما اگر قرار است هر که چهار هزار سال قبل در سرزمینی بوده، امروز هم مالک آن اراضی باشد، باید گفت که قبل از یهودیان نیز عده دیگری بوده اند و امروز آنان نیز باید مدعی باشند! اگر این گونه است، تمام سادات باید فردا مدعی مالکیت مکه شوند! چندهزار سال قبل یک قوم آنجا بوده و بعدا آن سرزمین دست به دست شده است، اما این امر ملاک مشروعیت نیست.
سید حسن خمینی ادامه داد: دروغ دیگر در دفاع از اشغالگری این است که می گویند فلسطینی ها اراضی خود را فروخته بودند. اولا بنیان این حرکت را انگلیسی ها گذاشتند. محققان معتقدند، علت اصلی این عمل، کوچ یهودیان از روسیه به سمت انگلستان بوده است و انگلیسی ها برای راه ندادن آنها، به سمت فلسطین هدایت شان می کنند. البته خود یهودیان می‌گویند، ما فقط ۱۰ درصد زمین ها را خریده بودیم و محققان نیز عدد ۳ درصد را گفته اند. ولی آیا این منطق مناسبی برای تصاحب یک سرزمین است؟
وی با بیان اینکه غربی‌ها دلیل دیگر این ظلم را هلوکاست و مدیون شدن غربی‌ها به یهودیان می‌دانند، تصریح کرد: اگر اینطور است استان «باواریا»ی آلمان را به آنها بدهند تا ساکن شوند! نصف آلمان را بدهید تا زندگی کنند! اگر ظلم شده است نباید ظلم مضاعف در نقطه دیگری از جهان صورت بگیرد. در طول این ۷۰ سال اسرائیلی‌ها مثل یک بچه‌ی ننر و لوس هر کاری کرده اند، آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها پشت آنها بوده اند. البته دیروز آقای بایدن این معنا را در سخنان خود گفت که اسرائیلی‌ها سربازان بی جیره و مواجب ما هستند. یعنی اگر نبودند هم باید در قلب جهان اسلام یک غده سرطانی ایجاد می‌کردیم!
یادگار امام با اشاره به جنایت رژیم صهیونیستی در بمباران بیمارستان غزه گفت: یک ظلم بسیار شدید با حجم بالای کشته مطابق هیچ قاعده ای نیست. البته سیاست اسراییلی ها حاشا کردن جنایاتشان در وهله اول است و بعد از مدتی هم آن را بر عهده می گیرند و در نهایت شاید عذرخواهی کنند یا نکنند! اما وقاحت بزرگتر، اقدام رییس جمهور آمریکاست که در همان روز به آنجا می رود و می گوید ما نتوانسته ایم احراز کنیم که صهیونیست ها این کار را کرده اند! اگر یک کودک چشم آبی بلایی سرش بیاید، تمام دنیا باید آسمان را به گریه وادارد، اما انگار خون خاورمیانه ای ها مهم نیست و صهیونیست ها حق دفاع از خود دارند! آیا این حق، تصفیه نژادی را اقتضا می کند؟ پس یک مجموعه از دروغ هاست که انسان ها را به خون دلی می کشاند.
وی با اشاره به جنبه ی خوشحال کننده حرکت اخیر گفت: برای اولین بار حرکت جریان فلسطینی از انفعال خارج شده و به حرکت فعال تبدیل شده است که اتفاقی ارزشمند است. روزگاری اینها فقط گریه و ناله می کنند، اما امروز به این آیه رسیده اند که «فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ عَلَیۡکُمۡ فَٱعۡتَدُواْ عَلَیۡهِ بِمِثۡلِ مَا ٱعۡتَدَىٰ عَلَیۡکُمۡۚ ». این حرکت چیزی نیست، جز بذری که امام کاشت؛ یعنی «بازگشت به هویتی دینی» و انرژی متراکمی که در وجود مسلمانان هست.
یادگار امام بخش بزرگ مصیبت داستان را «حاکمان اسلامی» دانست و گفت: اما دنیا تغییر بزرگی کرده است. رسانه و شبکه های اجتماعی که غربی ها می خواستند علیه جهان اسلام استفاده کنند، امروز بلای جانشان شده است. اگر انقلاب ایران انقلاب کاست بود، امروز همین اینترنت و شبکه های اجتماعی، بزرگ‌ترین عامل برای نبریدن تیغ آنها برای دروغگویی به جوامع اسلامی است. بخش زیاد از بیداری اسلامی مدیون همین روابط است.
وی با «بغرنج و پیچیده» خواندن شرایط کنونی، اظهار کرد: هر لحظه ممکن است شرایط منطقه آبستن حوادثی باشد. در این شرایط انسجام در حرکت ملی بیش از هر چیزی لازم است. وقتی پای اصل کشور و اسلام به میان می آید، اختلافات، نزاع ها، نقارها، نقدها، دلخوری ها ـ چه حق باشند چه نا حق ـ باید کنار رود. وحدت رهبری، تشخیص مجموعه ی نظام و عنایت دقیقی هم که شخص مقام معظم رهبری در سال های اخیر در این مسأله مهم از خود نشان داده اند ایجاب می کند که همه توجه کنند باید این بحث ها را کنار بگذارند تا شرایط بسیار خطیری که می تواند نتایج بسیار خوبی داشته باشد، به خوبی بگذرد. شرایط خاصی در دنیا پدید آمده است و ان شاء الله می تواند آبستن حوادث خوبی باشد.
یادگار امام در پایان گفت: باید هر جا که هستیم بحث های اختلافی را کنار بگذاریم؛ به خصوص اگر کشور بخواهد تهدید شود که البته بعید می دانم کسی چنین طمعی کند، چون می دانند نتایج تلخی برایشان دارد. امیدوارم بتوانیم از این شرایط نتایح خوبی را بهره برداری کنیم.
وی با اشاره به آیه ی شریفه «قُلۡ إِنَّمَآ أَعِظُکُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثۡنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ»، اظهار کرد: اولین افتراق تفسیر امام با سایرین از این آیه، این است که امام «قیام لله» را صرفا تفکر و مطالعه نمی داند، بلکه معنای آن را قیام و نهضت در کنار تفکر و عدالت ورزیدن می دانند. امام می گوید، چقدر خواب هستید؟! چقدر نشسته اید؟! کاری کنید! اما نه برای خودتان، بلکه برای خدا.
وی با اشاره به اولویت کار جمعی بر حرکت فردی در آیه ی یاد شده، افزود: اگر قرار بود همراهان سست عنصر کنار امام باشند، نتایجی را به دست نمی آوردند، بلکه وقتی شخصیت هایی نظیر آیت الله اشرفی اصفهانی در کنار امام بودند، آن حرکت به نتیجه رسید. کسانی که در آن کوره راه همراه امام بودند، بهتر از کسانی بودند که بعد از پیروزی از روی طمع یا خوف همراه شدند. قدر کسانی که آن روزها بودند را باید دانست.
وی در بیان خاطره ای از مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی گفت: ایشان یک بار نام چند تن از یاران امام در نجف را آوردند و به من گفتند: «حسن اگر روزی من نبودم اینها را قدر بدان؛ چون اینها روزی کنار امام بودند که رفتن دور امام به معنای تمام مصائب بود. اینها مانند مومنین قبل الفتح بودند که آمدنشان نزد امام، مساوی با سختی ها بود.» قدردان مومنین قبل الفتح و کسانی که آن روزها قیام لله کردند، باشیم. البته ممکن است اختلاف نظرات باشد، ولی نباید اجازه دهیم افراد تازه وارد ـ که البته آنها نیز در جای خود محترم هستند ـ ارزش آنها را کم کنند.
منبع: تابناک
کلیدواژه: طوفان الاقصی پرونده قتل داریوش مهرجویی بیمارستان المعمدانی غزه فلسطین اکبر قدمی سید حسن خمینی طوفان الاقصی فلسطین طوفان الاقصی پرونده قتل داریوش مهرجویی بیمارستان المعمدانی غزه فلسطین اکبر قدمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۲۲۱۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«کودک شو» : تلاش بودجه‌سوز برای استمرار یک تجربه‌ی تمام‌شده
«کودک شو» همان بار اولی که بازغی از برنامه جدا شد، یک تجربه‌ی به پایان رسیده بود، فقط معلوم نیست که اصرار مدیران شبکه‌ی نسیم برای ادامه دادن بیهوده این مسیر برای چیست.
سرویس فرهنگ و هنر مشرق- در اوایل آذرماه سال گذشته، پژمان بازغی، بازیگر محجوب و کم‌حاشیه‌ی کشورمان، اعلام کرد که بعد از تقریبا ۵ فصل تجربه‌ی مجری‌گری در مسابقه‌ی «کودک شو» از این برنامه کنار گذاشته شد. یک روز بعد از مصاحبه‌ی بازغی، رضا نصیری کارگردان فصل‌های قبلی این برنامه از کنارگذاشته شدن تیم قبلی ساخت «کودک شو» خبر داد.
حقیقت ماجرا این است که از قضاء آقایان بازغی و نصیری بسیار خوب موقعی از برنامه کنار رفتند و در واقع یک توفیق اجباری برای ایشان دست داد!
«کودک شو» بعد از سه فصل، یعنی همان زمانی که حمید گودرزی به عنوان مجری جایگزین پژمان بازغی شد، روند افول خود را شروع کرد و بازگشت دوباره بازغی هم نتوانست به لحاظ کیفی برنامه را بالا بکشد.
به بیان دیگر، «کودک شو» همان بار اولی که بازغی از برنامه جدا شد(آبان ۹۹) یک تجربه‌ی به پایان رسیده بود که دیگر چیز دندان‌گیری برای عرضه نداشت. فقط معلوم نیست که اصرار مدیران شبکه‌ی نسیم برای ادامه دادن به این تجربه‌ی به ته دیگ خورده، آن هم با تغییر عوامل اصلی، برای چیست.
در حقیقت سوخت اصلی و تنها کارمایه‌ی باقی‌مانده از فصل چهارم به بعد مسابقه‌ی «کودک شو»، میل طبیعی و غریزی پدر و مادرها برای جلوی دوربین رفتن فرزندان دلبندشان و ثبت ان روی آنتن تلویزیون ملی است. از همین رو، کف استقبالی که به طور ثابت والدین، چه در شکل شرکت‌کننده و چه در شکل ببینده، حتی تا فصل n ام از چنین برنامه‌ای خواهند داشت، نباید موجب اشتباه محاسبه شود که این برنامه چون حدی از «بیننده» دارد، باید به هر قیمت ادامه پیدا کند.
چنین مسابقه‌هایی یک تیم قوی ایده پرداز، طراح و اجراکننده فنی نیاز دارد، چیزی که در «کودک شو» دیده نمی شود. ایده‌ها بسیار پیش‌پاافتاده و اجرای آنها آماتوری است. این که عوامل برنامه برای پر کردن خلاهای برنامه بیش از حد روی پرسیدن سوالات تکراری از آنان و ظرفیت شیرین‌زبانی کودکان جلوی دوربین حساب باز کرده‌اند، نشان از ساده‌انگاری و سهل‌پنداری بیش از حد ذهنیت دوستان درباره برنامه‌ی «کودکانه» دارد. در شرایط کنونی، برنامه از هر نوع ارزش افزوده هنری و فنی خالی است و هیچ خلاقیتی در طراحی و اجرا ندارد.
برای مثال، جای یک شخصیت کودکانه، در قالب عروسک یا عروسک قدی یا همکار/دستیار مجری با ظاهر و ادبیات کودکان در برنامه خالی است، شخصیتی که معمولا به نماد چنین برنامه‌هایی تبدیل می شود. چنین شخصیتی می تواند فاصله میان شرکت‌کنندگان کودک و مجری را پر کند و شور و شعف کودکانه برنامه را بالا ببرد. به ویژه چون ملیکا شریفی نیا تجربه‌ای در اجرا ندارد و به طریق اولی، ابدا کار تخصصی اجرا برای کودکان را پیش از این تجربه نکرده، وجود یک شخصیت میانجی کاملا ضروری به نظر می رسید.
ملیکا شریفی نیا مسلط بر اجرا نیست به نحوی که همه دست اندازها و تپه‌چاله‌های اجرای خود را با قربان‌صدقه رفتن کودکان جبران می کند.
به عبارت دیگر، او در حال بازی کردن نقش «گرمی» و «صمیمیت» با مهمانان و کودکان است و متاسفانه این نقش بازی کردن زیادی به چشم می آید. مجری برنامه اصطلاحا "زیادی شلوغش می کند" و با انرژی بالای کاذب و ساختگی و بعضا داد و فریاد می خواهد چیزی را بر آن تسلط ندارد، در چشم مخاطب فرو کند.
البته این که مجری دارای یک صدای شفاف و رسا باشد، جزو اصول اولیه‌ی فیزیولوژی یک مجری است و متاسفانه صدای خانم شریفی‌نیا به واسطه‌ی دورگه و خشدار بودن، ابدا مناسب اجرا نیست.
جدای از این، مجری جدای از این که باید بتواند ایده‌ها و گفتارهای از پیش تعیین و نوشته‌شده را به درستی اجرا کند، به لحاظ شخصیتی باید واجد گونه‌ای حاضرجوابی، بداهه‌پردازی و شوخ‌طبعی غریزی باشد.
در واقع، مجری باید برای اجرای برنامه با تم خاص(در اینجا کودکانه) یک شخصیت‌پردازی متناسب با آن انجام دهد، در حالی که خانم شریفی‌نیا علی‌رغم سابقه‌ی بازیگری، چنین طراحی برای حضور جلوی دوربین «کودک شو» ندارد. ظاهرا هم ایشان و هم عوامل برنامه زیادی کار اجرا مسابقه‌ی کودک‌محور را سهل و ساده فرض کرده‌اند.
بی‌انصافی است که بگوییم «کودک شو»، در کلیت خود پروژه‌ی شکست‌خورده و ناموفقی بود. بله در دو سه فصل ابتدایی، «کودک شو» به واسطه‌ی ایده‌ی جدید خود(در مقیاس تلویزیون ایران، وگرنه انواع شوها و برنامه‌های موفق و پرطرفدار با حضور کودکان و نوجوانان در دنیا ساخته شده است)، جذابیت پژمان بازغی به عنوان یک ستاره سینمایی و داشتن کف استعداد لازم برای اجرا و البته عطش شدید جامعه به حضور نمایشی کودکان خود، آن هم در صفحه‌ی سیمای ملی، توانست در جذب مخاطب موفق باشد. اما «کودک شو» هر پتانسیل و ظرفیت و طراوتی اگر داشت، در نهایت تا همان فصل سوم عرضه کرد و پس از آن، چیزی جز تکرار مکررات و صرف هزینه با هدف پرکردن آنتن نبود.
معضل اصلی «کودک شو» این است که نه در کلیت خود و نه دست‌کم در هر فصل خود، فاقد یک «ایده» کانونی است که هم جنبه‌ی نوآوری داشته باشد و هم کلیت برنامه را منسجم و باکیفیت نگه دارد.
برای روشن شدن موضوع لازم است اشاره کنیم که تقریبا هر شو یا برنامه یا مسابقه‌ی تلویزیونی مشهور با محوریت کودک و نوجوان در شبکه‌های بزرگ دنیا، دارای یک ایده‌ی مرکزی است. برای مثال رقابت «آشپزی» بین کودکان یا نوجوانان محمل ساخت شماری از معروف‌ترین برنامه‌ها چون «MasterChef Junior»، «Kids Baking Championship»، «Food Network Star Kids» و «Disney's Magic Bake-Off» و... بوده است.
یا آمادگی جسمانی و مانورپذیری کودکان و نوجوانان در شوی محبوب «American Ninja Warrior Junior» محور کار بود. مسابقه‌ی «Genius Junior» صحنه‌ای برای معرفی و جلوه‌گری کودکان بااستعداد و نابغه در زمینه ریاضیات، هجی و املای کلمات و اطلاعات عمومی است که در قالب یک مسابقه‌ی بسیار جذاب و هیجان‌آور به تصویر کشیده می شود.
شوی «Shark Tank Young Entrepreneur Special» ایده‌های ناب کارآفرینی از سوی کودکان خلاق و هوشمند را توسط تیمی از کارآفرینان مشهور و موفق قضاوت می کند. مسابقه‌ی «Endurance» قدرت، تحمل، خلاقیت و کار تیمی کودکان را در شرایط سخت شبیه‌سازی شده در محیط‌هایی چون جنگل به سنجش می گذارد.
در « Mythbusters Jr» تیمی از کودکان با بهره‌گیری از قدرت تحلیل و منطق خود و ابزارهای در اختیار علمی، افسانه‌های معروف محلی در نقاط مختلف آمریکا را مورد بررسی قرار می دهند تا نسبت آنها را با دروغ یا واقعیت تعیین کنند.
ملاحظه می شود که انواع ایده‌های مرکزی جذاب و بعضا بسیار خاص در محور طراحی مسابقات کودکان و نوجوانان قرار می گیرد. اما «کودک شو»، علی‌رغم این که به فصل ششم رسیده، فاقد چنین ایده‌ی منسجم‌کننده و خلاقیت‌سازی است، از همین رو، فصل ششم آن کاملا به لحاظ ایده و اجرا، ولنگار و باری به هر جهت است. نه بازی‌های طراحی‌شده بدیع و سرگرم‌کننده هستند، نه نکات آموزشی خاصی در کلیت برنامه دیده می شود و تجربه‌ی خاصی از این حضور در آنتن سیمای ملی برای «والدین» شرکت‌کننده رقم زده می شود.
ظاهرا تلاشی بی‌وقفه در جریان است که به هر قیمتی بودجه‌های عمومی که در اختیار سازمان است، از طریق تیم‌های برنامه‌سازی(دقیق‌تر: برنامه پر کُن)، با بسیط‌ترین ایده‌ها، تکراری‌ترین شیوه‌ها و البته کشدارترین زمان‌ها تلف شود. این سطح از کیفیت‌ستیزی برنامه‌سازان از یک سو، و نظارت‌گریزی از سوی مدیران میانی چه در مرحله تصویب طرح و چه در حین ساخت و پخش از سوی دیگر، واقعا نوبر است و نشان از بحران در ساختار تولید و برنامه‌سازی در شبکه‌های سیما دارد.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد